Upośledzenie pewnych funkcji organizmu osób niepełnosprawnych i wynikające stąd ograniczenia w podejmowaniu aktywności zawodowej, nie powinny być powodem wykluczenia zawodowego takich osób.

Należy pamiętać, że praca zawodowa jest nie tylko źródłem uzyskania dochodu (choć niewątpliwie jest to jeden z bardzo ważnych czynników jej podejmowania), ale także, a może przede wszystkim, niezwykle ważnym czynnikiem pozwalającym zachować równowagę psychiczną, pozwalającym potwierdzić poczucie własnej wartości i swojej przydatności oraz miejsca w społeczeństwie.

Zatem niepełnosprawność, która w rzeczywistości nie jest przeszkodą do podejmowania pracy w niektórych zawodach, nie powinna być przyczyną całkowitego wykluczenia zawodowego osoby niepełnosprawnej.

Ograniczenia osób niepełnosprawnych, wynikające z różnego stopnia i rodzaju niepełnosprawności, warunkują rodzaj pracy zarobkowej, jaki może być przez te osoby podejmowany.

Ograniczenia takie podzielono na cztery rodzaje: niepełnosprawność sensoryczna, niepełnosprawność fizyczna, niepełnosprawność psychiczna, niepełnosprawność złożona, czyli występowanie przynajmniej dwóch z wyżej wymienionych.